Γονείς και καταλήψεις

Παίρνω το θάρρος και αναδημοσιεύω  μέρος του κειμένου  από άρθρο του φίλου και έγκριτου δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Μάγνη από τη στήλη ιστολόγιο της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας Πελοπόννησος την 26/9/2013 με τίτλο:

Έψιλον πολύ υψηλόν
".................. θέλω να έχω συνθήκες ειρήνης με τα παιδιά μου....... Το τελευταίο που θα μου συγχωρούσαν θα ήταν να χαστουκίζω καταληψίες εφήβους (αν και με κάποια ντερέκια χρειάζεται να φέρει σκάλα ο επιστάτης) ή άν τραβολογιέμαι με συνδικαλιστές στην είσοδο του σχολείου. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ειδικά η Πάτρα έχει ματώσει από αυθαιρεσίες αυτοκλήτων καλοθελητάδων σε σχολικό προαύλιο. Το αίμα αυτό, η διάσταση, το πάθος, το μίσος, βάρυναν τη μνήμη και τη συνείδηση της πόλης. Δεν θέλει τέτοια πράγματα ο κόσμος. Κι ας χαθεί και μάθημα.

Σάμπως από αυτό θα κριθεί η προκοπή των νέων;...............Οταν επικρατεί μια κατάσταση ζούγκλας στον δημόσιο χώρο, με το Εγώ των ελλήνων να έχει ένα"Ε" όρθιο στα δύο πόδια, σαν τον Βουκεφάλα, γίνεται το Εγώ αυτό να μην μετατραπεί σε "Μου", στο σχολείο; Το παιδί "Μου", το γονίδιο "Μου", ξέρετε εσείς καλύτερα και δεν ξέρω "Εγώ" από παιδαγωγική;..............."

 

Σας συνιστώ να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο: 

 http://www.pelop.gr/?page=article&docid=132574&author=%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%20%CE%9C%CE%AC%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%82 

 

**Ο Κώστας Μάγνης είναι διευθυντής ειδήσεων στην εφημερίδα Πελοπόννησο,  παλαιός καλός φίλος και κυρίως από τους πρώτους αποφοίτους του Πρότυπου Σχολείου Πάτρας.